Image

Muay Thai - Boks Tajski - Prywatne lekcje boksu

Muay Thai - Boks Tajski - Prywatne lekcje boksu

Muay Thai, czy jak zostać twardzielem

Muay thai (czyli boks tajski) to najbardziej naturalny styl preferujący walkę w pozycji stojącej w małym dystansie oraz zwarciu. Tak mówią jego zwolennicy. A przeciwnicy dodają – to styl najbardziej brutalny i niecywilizowany. Walczący nie myślą o widowiskowości. Liczy się dla nich moc i technika uderzeń oraz skuteczność, czyli pokonanie przeciwnika. Ważna jest siła, precyzja, elastyczność ruchów, ale przede wszystkim koncentracja. Ciosy i kopnięcia wykonywane są z pełną siłą we wszystkie partie ciała, co może skutkować poważnymi urazami. Muay thai nazywane jest również „sztuką ośmiu kończyn”, ponieważ każdy z zawodników posiada do dyspozycji: dwie pięści, dwa łokcie, dwie golenie i dwa kolana. Styl ten doskonale sprawdza się jako technika samoobrony. Uczy zachowań przydatnych w prawdziwej konfrontacji, gdy stawką jest życie.

W Tajlandii to niemal sport narodowy, dlatego uprawiają go niemal wszyscy młodzi mężczyźni, również w wersji zawodowej. Tę sztukę walki trenuje Królewska Armia Tajlandzka, siły specjalne amerykańskiej marynarki wojennej (US Navy SEALs) oraz CIA. O skuteczności muay thai przekonują pojedynki z mistrzami zachodnich oraz wschodnich stylów walki rozgrywane w XX wieku, trenującymi m.in. kung fu czy kickboxing.

W II połowie XX wieku wielu doskonałych bokserów tajskich zamieszkało w Europie, przyczyniając się do popularyzacji tego stylu. Wśród nich warto wymienić: Krongsaka, Nate’a Saknaronga czy Youssopa „Sor Tanikul”. Muay thai włączyli wówczas do swoich treningów europejscy i amerykańscy zawodnicy, m.in. Mark Coleman (jego trenerem był Manu N’toh), Riddick Bowe, Danny „Boy” Bennet czy Igor Wowczanczyn.

 

Kiedy powstało muay thai?

Podobnie jak w przypadku innych stylów walki wręcz również boks tajski powstawał w starożytności (zaliczany jest do muay boran) na obszarach zajmowanych przez Tajów („wolnych”). Niestety, źródła zawierające informacje na ten temat zostały zniszczone w czasie walk z Birmą. W X–XII wieku n.e. plemię Tajów przewędrowało z prowincji Chin (Syczuan, Hubei, Juang-Xi) na tereny dzisiejszej Tajlandii. Z tego powodu niektórzy historycy muay thai dopatrują się wpływu kunf fu (boksu chińskiego) na rozwój tej sztuki walki.

Od czasów najdawniejszych walki tworzyły ceremoniał obchodu różnorodnych świąt (turnieje i zawody), ale były także swego rodzaju konkursem pozwalającym wytypować kandydatów na dowódców armii czy równie ważne stanowiska. Legenda głosi, że w XIV wieku taki pojedynek stoczyli synowie zmarłego władcy, by ustalić, kto zostanie jego następcą. Taki pojedynek zapewniał skuteczne rozstrzygnięcie, ponieważ nie dopuszczał remisu. Zwyciężał lepszy – sprawniejszy, silniejszy, bardziej wytrzymały fizycznie albo po prostu lepiej potrafiący przewidzieć zachowania przeciwnika. Takie przymioty był pożądane w przypadku władcy oraz dowódcy.

Z powodu niezwykłej kontuzyjności muay thai niemal od początku dbano o bezpieczeństwo zawodników. Owijano więc dłonie pasami bawełny lub taśmami z końskiego włosia, które z czasem zanurzano w kleju i posypywano ostrymi elementami, by zwiększyć siłę uderzenia, a na krocze zakładano skorupę z orzecha kokosowego. Aby podnieść wytrzymałość piszczeli i pięści stosowano odpowiedni trening – uderzano w pnie palmy oraz drzewa kauczukowe. Trenowano również koncentrację oraz biegi długodystansowe, poprawić wydolność organizmu.

Walkę poprzedzał rytuał wai khru („oczyszczenie serca ze strachu”), wywodzący się z buddyzmem. Był to sposób wyrażenia szacunku ucznia dla nauczyciela, zawodnika dla przeciwnika, forma oddania hołdu dostojnikom obecnym na widowni oraz powitaniem publiczności. Jednocześnie pełnił on rolę przygotowania do starcia – sprzyjał koncentracji i rozluźnieniu ciała. Przed walką uczestnicy ściągali opaskę ze sztywnego sznurka „mongkhon” (mongkol). Starciu towarzyszyła rytmiczna muzyka (sarama) wykonywana przez mężczyzn na bębnach, jawajskich fletach oraz cymbałach. To ona budowała napięcie, tworzyła widowisko, pomagała utrzymać walczącym odpowiedni rytm. Dodawała energii w dynamicznych fragmentach, pozwalała nieco odpocząć, gdy tego potrzebowali. Ważnym dźwiękiem był także gong – dający sygnał do rozgrywki.

 

Od sztuki do sportu walki

Europejczycy widywali wojowników muay thai jeszcze w czasach kolonialnych. Po I wojnie światowej, gdy Syjam walczył po stronie aliantów podjęto działania zmierzające do przekształcenia tej sztuki walki w sport. Podstawą tych działań stał się regulamin boksu zaproponowany przez sir Johna Sholto Queensberry w 1865 roku i modernizowany w następnych latach. Od 1921 roku zawodnicy walczyli w ringu, oddzielonym od widzów i znajdującym się na podwyższeniu, co miało m.in. polepszyć widoczność. W 1929 roku wprowadzono nakaz walki w rękawicach oraz ochraniaczach, walkę podzielono na pięć trzyminutowych rund z przerwami po dwie minuty oraz podobnie jak w boksie wprowadzono kategorie wagowe. Zakazano też najgroźniejszych dla życia i zdrowia uderzeń. Mimo to nadal jest to sport najbardziej zbliżony do naturalnej walki. Trzy dobrze wyprowadzone ciosy oznaczają punkt, w razie remisu ważny jest także styl prowadzonej walki.

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych współczesnych zawodników boksu tajskiego jest Sombat „Buakaw” Banchamek. Od 2000 roku osiąga on sukcesy sportowe w wadze piórkowe i lekkiej, a od 2010 roku występuje również w filmach o kulturze Wschodu. W 2017 roku zagrał główną rolę w Thong Dee Fun Khao (Legendzie o złamanym mieczu), opowiadającym o życiu XVIII-wiecznego wojownika z armii Taksina Wielkiego, władcy Syjamu.

W Polsce boks tajski zaczęto uprawiać w latach 90. XX wieku. Obecnie dyscypliną kieruje Polskie Zrzeszenie Muay Thai oraz Polska Komisja Muay Thai działająca przy Polskim Związku Kickboxingu. Jak dotąd najbardziej utytułowanym polskim zawodnikiem jest Rafał Simonides, obecnie trener polskiej kadry.

 

Muay thai – trening totalny

Nie każdy trenujący musi myśleć o karierze zawodowej, ale muay thai okazuje się przydatne w codziennym życiu. Jednym z powodów jest nauka zachowań przydatnych do samoobrony, innym – niezwykle wszechstronny trening. Tu nie trzeba opanowywać pozycji wyjściowych ani szczególnego savoir vivru. Ciężki i regularny trening zwiększa siłę, zwinność, elastyczność, koordynację ruchów i zdolność zachowania równowagi. Te czynniki decydują o zwycięstwie, ale także wpływają na poziom naszego życia. Codzienne ćwiczenia poprawiają również wydolność układu krążenia, wpływają pozytywnie na poczucie pewności i własnej wartości.

W czasie treningu ważnym elementem jest tarczowanie, co wymaga pracy z doświadczonym szkoleniowcem, który przewidzi siłę oraz miejsce ciosu. Poza tym stosowane są worki treningowe, piłki lekarskie oraz gruszki bokserskie.

Powrót na górę

OFERTA

PLANY TRENINGOWE

Image

BACKFIST LADIES

TRENING DLA PAŃ
Image

BACKFIST SUPERMAN

TRENING DLA PANÓW
Image

BACKFIST SILVER

TRENING DLA SENIORÓW
Image

NINJA BACKFIST KIDS

TRENING DLA DZIECI
Image

BACKFIST POWER

TRENING DLA SPORTOWCÓW
Image

BACKFIST DLA FIRM

Image

BACKFIST COMBAT

SZKOLENIE SŁUŻB MUNDUROWYCH
Image

TRENING MENTALNY

KATEGORIE

Image

TRENING PERSONALNY

Image

FITNESS

Image

MODELOWANIE SYLWETKI

Image

MASAŻ

Image

DIETA

Image

TRENING SZTUK WALKI

Image

KURS SAMOOBRONY

Image

GIMNASTYKA KOREKCYJNA

Skontaktuj się z Backfist

Jesteś zainteresowana/zainteresowany tym, o czym piszemy na łamach naszej strony?
Zapraszam do kontaktu.
Tomasz Boral
Wpisz imię
Podaj numer telefonu
Wprowadź adres email Błędny adres email
Proszę, napisz wiadomość

Adres

ul. Hutników 9 42-200 Częstochowa

Email

backfist@wp.pl

Telefon

Tomasz Boral: +48 602 74 54 95